۱ - محدود کردن جریان

×

پیغام خطا

Deprecated function: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in include_once()‎ (line ۲۰ of ‎/home/cp30792/focusfree.ir/focus-text/includes/file.phar.inc).

میزان اتصال افراد به اینترنت، تلوزیون، اخبار جهت دار و جریان اطلاعات حشو و بی مورد با حواس پرتی ایشان رابطه مستقیم دارد. 

به هر میزان که شما بیشتر آنلاین باشید و بی وقفه شبکه های اجتماعی را بدون هدف و اخبار بی مورد را رصد کنید، به همان میزان با حواس پرتی بیشتر و تمرکز کمتری در زندگی روزمره خود مواجه می شوید. فقط در چند دهه پیش، تمامی حواس پرتی افراد شامل چند کانال محدود پحش برنامه های تلوزیونی، دستگاه تلفن، فکس، نامه هایی که پست چی می آورد ، کاغذ بازی های اداری، بازی های یک نفره و حضور واقعی افراد در محیط کار بود.

یادداشت مترجم: اشاره نویسنده به حضور واقعی افراد در محیط کار، در زمینه کمتر بودن تعداد دفعات مراجعه و ایجاد حواس پرتی برای افراد در مقایسه با محیط مجازی و سرعت و سهولت بیشتر آن برای برقراری ارتباط است.

امروزه افرادی که به صورت آنلاین مشغول به کار هستند ( بلاگر ها - توسعه دهندگان - طراحان - برنامه نویسان - تجار، اساتید و.. ) با موارد بسیار بیشتری مواجه می شوند:

- ایمیل ( که شاید برای اغلب مردم بزرگترین مشکل باشد)

یادداشت مترجم: focusfree.ir - اشاره نویسنده به شخص خودش به عنوان یک بلاگر است که می بایست ایمیل مخاطبین خود را پاسخ دهد.

- پیام های فوری ( واتس اپ - sms - و .. )

- توییتر

- فیسبوک

- تلگرام

- اینستاگرام

- شبکه های اجتماعی دیگر

- وبلاگ ها

- سایت های خبری

- تلفن ها و موبایل ها

- اسکایپ

- پادکست ها

- هشدار های گوگل

- پیغام های متنی

- پیغام های دستگاه های موبایل ( نوتیفیکیشن آن ها )

- برنامه های نصب شده بر روی موبایل ها

- ویدیو ها

- موسیقی آنلاین

- خرید آنلاین

- رادیو های اینترنتی

- کار های اداری

- بازی های آنلاین

- بازی های یک نفره

- تلوزیون اینترنتی

- کتاب های الکترونیکی

و.... بسیاری از موارد از این دست......!

 چرا می بایست جریان های حواس پرتی را محدود کنیم؟ چگونه این کار را انجام دهیم؟

با تصور اینکه این جریان های حواس پرتی بخشی از شغل و زندگی روزمره ما هستند، فکر می کنیم این روند، جزیی از زندگی و کار ماست، بنابراین با غافل شدن از این امر، عملا تمرکز بر روی چیزی که باید تمرکز کرد غیر ممکن است.

باید خاطر نشان کرد که برای اجرایی کردن تصمیمات، تنها یک راه حل وجود ندارد. شخص من تنها یک نمونه است از افراد زیادی که موفق شده اند علاوه بر اینکه کارهایشان را به صورت آنلاین انجام می دهند و آنلاین باقی می مانند، جریان های داده ای و اطلاعاتی را محدود کنند و چیز هایی را بپذیرند که انتخاب خودشان است و می توانند تصمیم بگیرند چه مقدار اطلاعات و چه اطلاعاتی دریافت کنند.

توجه داشته باشید که مصرف اطلاعات ( شبکه های اجتماعی، وبلاگ ها، سایت های خبری و.. ) به شکل اعتیاد آوری تمایل شما را به مصرف بیشتر می کند و شما این روند را بدون فکر چندان زیادی تکرار و میزان مصرف را بیشتر می کنید، اما در نهایت شما قربانی سوء مصرف این مخدر می شوید.

پیشنهاد من این است که در مورد این موضوع هوشیار تر باشید و چیزی که مصرف می کنید و مقدار آن را با دقت انتخاب کنید. جریان های ارتباطی خود را تنها به ضروری ترین و مفید ترین اطلاعات و ارتباطات محدود کنید. در نتیجه این امر، ذهنی آسوده و ساعت های زیادی را برای خلق کردن و انجام کارهای شگفت انگیز به دست خواهید آورد.

پیشنهاد دیگر من حذف کردن است. تصور کنید که هیچ چیزی مقدس نیست. ظرف فکر خود را خالیک نید و فقط چیز هایی را که واقعا به آن ها نیاز دارید و یا دوستشان دارید به آن برگردانید. اجازه دهید ما بقی دور ریخته شوند.

اعتراف کنید:

بیایید با هم اعتراف کنیم... ما نمی توانیم همه چیز را بخوانیم. ما نمی توانیم همه چیز را یاد بگیریم. ما نمی توانیم همه ی کارها را انجام بدهیم. ما نمی توانیم به همه چیز پاسخگو باشیم.

این روند نه تنها تمامی ساعات بیداری ما را اشغال می کند، بلکه منجر به شکست ما نیز می شود. چیز های زیادی برای مطالعه وجود دارند، پروژه های زیادی برای انجام دادن وجود دارند، کارهای ممکن زیادی هستند که می بایست تکمیل شوند و مردم زیادی هستند که می توان با آن ها ارتباط برقرار کرد. ولی باید بپذیریم که این غیر ممکن است.

بپذیرید که غیر ممکن است:

زمانی که پذیرفتیم این امر غیر ممکن است، منطقا متوجه می شویم که نمی توانیم همه چیز را انجام دهیم، بخوانیم و یا پاسخگو باشیم. بنابر این باید کاری که انجام می دهیم و یا چیزی را که می خوانیم و پاسخ هایی که به محیط می دهیم را انتخاب  کنیم. ما می بایست به شکل انتخابی رفتار کنیم و موارد کم اهمیت تر را رها کنیم.

ناچارید رها کردن  را بپذیرید و یاد بگیرید زیرا این یکی از بنیادی ترین و مهم ترین مسایل زندگی در عصر حاضر است.

پاکسازی ذهن از آلودگی اطلاعات و ارتباطات:

اگر دسترسی به اطلاعات و ارتباطات بی هدف و بیش از حد را به نوعی اعتیاد خفیف ( در مواردی شدید ) در نظر بگیریم، در صورتی که خود را ملزم بدانید تا مدتی از آن دور شوید، می تواند به سلامت فکر، ذهن و روان شما کمک کند.

از کجا شروع کنم؟

با یک پاک سازی کوچک شروع کنید. یک موضوع کوچک که آنقدر ها ترسناک نیست را انتخاب کنید. ممکن است در ابتدا یک روز و یا نصف روز در هفته بتوانید این کار را انجام دهید. به مرور و با شکل گیری عادت ها، این پاکسازی را به ۲ الی ۳ روز در هفته برسانید و کم کم آن را به تمام هفته تعمیم دهید.

در ادامه، الگوریتم پاک سازی را برای شما شرح می دهم:

 - ایمیل و یا دیگر صندوق های دریافت پیام های دیجیتالی را چک نکنید.

- وارد تلگرام، اینستاگرام و شبکه های اجتماعی دیگر و فروم ها نشوید.

- اخبار، مجلات آنلاین و وبلاگ ها را نخوانید.

- تلوزیون نگاه نکنید.

- وب سایت مورد علاقه تان را برای دیدن مطالب جدید چک نکنید.

- تلفن را به کمترین میزان و صرفا برای تماس های ضروری استفاده کنید.

- در صورت لزوم از ایمیل استفاده کنید و صندوق دریافت خود را چک نکنید.

- از اینترنت برای تحقیقات کاملا ضروری استفاده کنید. به این قانون کاملا متعهد و پایبند باشید.

- زمانی که در طول روز در اختیار دارید را صرف خلق کردن، کار کردن روی پروژه های مهم، بیرون رفتن، برقراری ارتباطات حضوری، همکاری و ورزش کردن بکنید.

- کتاب ها، مقالات طولانی و ارزشمند و یا مطالبی را که می خواستید بخوانید اما هیچ گاه وقتش را نداشته اید را مطالعه کنید.

- به جای دیدن فیلم های عامه پسند، فیلم های تامل بر انگیز و پر محتوا مشاهده کنید.

 فهرستی از باید ها و نباید های متناسب با خودتان تهیه و تنظیم کنید. ایده کلی این است که شما بتوانید با این قوانین، از نصف روز در هفته تا نهایتا تمامی هفته را با تمرکز سپری کنید.

 

کند کردن جریان:

اگر پاک سازی را انجام داده باشید، اکنون می دانید که بدون چک کردن پی در پی جریان اطلاعات و پیغام های تان در طول تمام روز، می توانید زندگی کنید و ارزش عدم ارتباط را می دانید. شما ظرف ذهن خود را خالی کرده اید و هم اکنون وقتش رسیده است که فهمید چه چیز هایی را مجددا می بایست به آن اضافه کرد. 

کمی تامل کنید.. اصلی ترین راه برقراری ارتباط شما کدام است؟ ایمیل؟ تلگرام؟ فیسبوک؟ تلفن همراه؟...

اصلی ترین جریان اطلاعاتی به سمت شما کدامند؟ وبلاگ ها؟ اخبار؟ مطالب شنیداری و یا بصری دیگر؟...

ببینید کدام را می توانید حذف کنید؟ من یقین دارم بیش از پنجاه درصد چیز هایی را که می بینید و یا می خوانید می توانید حذف کنید.

سعی کنید به صورت روزانه حداقل یک مورد را حذف کنید. یک وبلاگ که مرتبا چک می کنید. یک ایمیل خبرنامه.. یک کانال تلگرام و..

آن ها را از صندوق دریافت ایمیل خود حدف کنید و یا با یکی از ابزار های مسدود سازی معرفی شده در فصل "ابزار های تمرکز" مسدود کنید. به آرامی جریان های اطلاعاتی و داده ای وارد شده به خود را کاهش دهید و فقط آنچه که ضروری هست را نگه دارید.

عاقلانه و به اندازه ارتباط داشته باشید:

زمانی را که صرف امور ضروری و در ظاهر مهم می کنید کاهش دهید. از خود بپرسید: اگر پاسخ دادن به ایمیل ضروری است، بنا بر این آیا می بایست از هر ایمیل جدیدی در همان لحظه آگاه شد؟ آیا می بایست در تمام طول روز صندوق دریافت ایمیل را چک کرد؟

زمانی را که صرف ارتباطات و امور این چنینی در طول روز می کنید از قبل محدود و مشخص کنید. به عنوان مثال، فقط به مدت ۳۰ دقیقه در طول روز ایمیل های خود را چک کنید و یا به مدت ۳۰ دقیقه وبلاگ های مد نظر خود را مرور کنید و...

بخش قبلی << عوامل آشکار حواس پرتی

بخش بعدی >> آیا نیاز است پاسخ داده شود؟

افزودن دیدگاه جدید

CAPTCHA
این کپچا برای تشخیص شما از اسپمر های خودکار ایجاد شده است.
۴ + ۲ =